Nefsanî İbadet
Cemadat, Nebatat, hayvanatla İnsan,
Oluşturur Evreni, baştanbaşa her an,
Yoktur tesadüf, yalnız insana verilmiş,
Nutuk ile olmuş insanı kâmil ve ermiş.
Nefsiyle kaim, vücuduyla mevcut biz,
İlmiyle âlim ve de arif olursak,
biliriz,
Yoktur gayrisi, zanlarımızla şirk
ederiz,
Beşer aklıdır şaşar, biliriz zannederiz.
Yalnız akıl bilir mevcutla ilmin
farkını,
Şey’in olamaz ismi cismi resmi ilimsiz,
Akıl çözer, mevcudat ile ilmin çarkını,
Hak gölgesidir ilim, var olmaz bilgisiz.
Gölge uzarsa, vücut mevcudata döner,
Akıl Güneşidir kanıtlar, olmazsa söner,
Her varlık bilgisinin küpüdür, özü
bilgi,
Maddeden soyun, akıl yaşatsın idraki.
Kalbin parlak bölümüdür bilendir Akıl,
Hakkın elidir, akıl, tutar, kalamaz
atıl,
Her an yeni bir şendedir, yeniyi tutar,
Tutarsa Hakkın eli Hakkı, Benliği atar.
Böylece, zannı bırakıp hakikati tutuş,
İbadettir hem, ‘Bencillikten’ kurtuluş,
Fani oluş, fena buluştur işte bu tutuş,
Hakkın eli akıl Hakkı tutarsa vasıl oluş!
Necdet
Altınay 17012024
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder